Goed betaald door de overheid :)

Hallo vanuit het langzaam kouder wordende India. Het blijft boven de 15 graden, maar 's nachts is het inmiddels ook erg gezellig richting onder de 5 aan het kruipen.

De afgelopen dagen zijn lekker druk geweest. Om te beginnen zijn we afgelopen weekend met de trein vertrokken naar Habaspur. De trein blijft leuk, maar na 6 uur komt het je toch een beetje de neus uit (zeker zonder boek: aaarg, een nachtmerrie!). Gelukkig kregen we in de trein wel erg lekker eten van onze reisgenoten (de 2 professoren Dr Bose en Dr Ghosh, en een phd-student Rajeev). Natuurlijk mochten de heerlijke snoepjes niet ontbreken (wat een hompen suiker zijn dat soms)! Helaas zijn er per station 30 man die de trein in springen om van alles te verkopen, waaronder de enorm smerige gefrituurde hapjes waar ik 2 dagen van moest overgeven. Zelfs de geur was genoeg om Julius en mij helemaal gek te maken!

Tijdens zo'n treinreis gebeurt er van alles. Zo zagen we mensen als lunch een rauwe ui eten (!). Verder werden we als aapjes in een dierentuin aangestaard door de raampjes, tot het punt waar een kind 10 minuten met zijn gezicht tegen een raam aan zat en tikte of we wel leefde.

Na de gezellige reis werden we door de taxi opgehaald om vervolgens binnen 1 minuut weer uit te stappen voor ons hotel. Een beetje nutteloos, dat was ook wel te lopen. Het hotel was luxe, enorm luxe vergeleken met onze eerdere ervaringen ;), maar de lobie zat wel op de 3e verdieping. Na de indeling van de kamers (ik lag met Rajeev op een kamer) wat eten. Ik had de Chicken Sizzler: een heerlijke kip-steak-achtig-iets-onder-een-lekkere-saus, en dan op een gloeiend hete plaat. Hij 'sizzlet' nog flink als hij bij je tafel staat!

Na de lunch zijn we (Willem, Julius en ik) meteen de markt op gedoken. Lekker rondgekeken, veel met mensen gepraat en natuurlijk kleren en schoenen kijken! Iemand interesse in Converge All Stairs? Met Micheal Jackson op de zijkant? Slechts 6 euro.

's Avonds lekker eten in het hotel, en vervolgens naar de 'Blue Ocean Lounge' voor een cocktail/biertje. Dat was natuurlijk een beetje weggestopt, en Rajeev (die mee had gegeten) wilde ook niet mee. Al snel bleek de hoofd-barman er niet te zijn, dus onze Pina Colada en Blue Curacaou waren eigenlijk gewoon puur alcohol. Toch maar een fooi gegeven voor de dappere poging van onze aardige ober. En dan op tijd naar onze heerlijke, zachte bedden!

In de ochtend vroeg op en met een gehuurde jeep 2 uur rijden naar een klein dorpje in de buurt. Daar hebben we een tijdlang gepraat met een ondernemer en ingenieur die wel interesse had in ons project, en vervolgens zijn we met hem een aantal reeds opgezette projecten in de buurt wezen bekijken. Erg leuk natuurlijk, en ook veel opgedaan voor ons project. We hebben vrouwen prachtige kleden zien maken met een traditioneel weefgetouw (duidelijk niet touristisch), en we hebben prachtige groene velden gezien dankzij een pas aangelegde dam.

Na deze bezoekjes zijn we bij Dr. Ghosh's ouderlijk huis langsgeweest. Om daar te komen moesten we door een straat van pakweg 30 meter lang, maar we hebben er 30 minuten over gedaan! De straat was tjokvol mensen, fietsen en motoren en niemand ging natuurlijk aan de kant (logisch ook). Toen Dr. Ghosh vervolgens de auto stapte om ons door het verkeer te leiden werd het natuurlijk prachtig om te zien (vandaar dat we ook genoeg filmpjes hebben). Zelfs de Indiers begonnen de humor er van in te zien.

Bij het huis van Dr Ghosh kregen we eten, wat allemaal goed te eten was. Met name de huisgemaakte yoghurt was erg lekker (en met stukjes :P)!

Dodelijk vermoeid reden we vervolgens weer 2 uur terug naar het hotel, waar we nog snel wat hebben gegeten en vervolgens in bed zijn gestapt.

's Ochtends weer erg uitgebreid ontbeten, en dan weer de trein op, terug naar Patna. Onderweg heb ik nog erg lang gepraat met een docent genaamd Mr. Kumar (zoals iedereen hier). Een erg vrolijke man, heel aardig (hij wenst iedereen op de hele wereld een glimlach toe: ook jullie!), en ik kreeg meteen allerlei eten toegestopt. Erg lekker, en de treinreis bleef door het gesprek (over oa geloof) erg boeiend. Tussendoor zagen we nog wel een jongen die geen kaartje had geslagen worden door de spoorweg-politie: niet zo prettig...

Het mooiste van het hele weekend was: het koste ons niets. Dit werd allemaal betaald door de overheid!

Goed, dat terzijde, thuis wilde we wel eens kip klaarmaken. Wij naar een kipboer. Die pakt dus gewoon een levende kip uit een kooi, snijdt met een simpele beweging de halsslagader door en gooit het beest in een ton. Die schudt dan een hele tijd, en als de ton stopt met bewegen wordt de inmiddels rood-bebloede kip op tafel gelegd (al zijn er nog wel stuiptrekkingen). Dan volgen er wat simpele bewegingen waarbij het beest gevild wordt, en de ingewanden weggestopt (behalve de maag en levertjes, die krijg je mee). Tjak, tjak, tjak, dwars door de botten, en daar is je kip! En dat alles in minder dan 1 minuutje, door een jongen van 12 jaar (met een bebloed shirt).

Vervolgens wel erg lekker gegeten :P

Nu het minder leuke stuk: 2 dagen ziek op bed gelegen. Geen voedselvergiftiging, maar wel koorts, enorme hoofdpijn en eigenlijk ook pijn in de rest van mijn lichaam. Een beetje minder prettig dus. Maar gelukkig zorgde Willem en Julius goed voor me, en ook Dr. Ghosh en zijn vrouw vroegen constant of ik iets of iemand nodig had.

Woensdag, toen ik weer op de been was, meteen weer naar school, waar de eerstejaars werden verwelkomd. Wat een gelul allemaal! Het leek net de brugklas. Mensen gingen zichzelf voorstellen voor iedereen (en zingen ook), met jury erbij, en aan het einde werden de genomineerden voor Mr. en Ms. EcoFriendly gevraagd om met spelletjes als 'Gooi de pingpongbal in de emmer' te bepalen wie recht had op de titel! Wat een land...

Niemand heeft hier ook hobbies, alleen werk. De jongens vinden allemaal alleen cricket leuk, en de meisjes zingen en muziek luisteren. Een jongen probeerde dapper 'India ontdekken' als hobby te noemen, maar het bleek dat hij nog nooit uit Patna was geweest.

Iedereen heeft hier trouwens zwart haar, dus Julius maakt wel de blits met z'n rooie kop!

's Avonds een leuker feestje: een Indian Wedding. Wat een kleuren, wat een mooie tent (helaas naast een drukke weg), wat een eten, wat een kostuums, wat een muziek (slechte westerse disco)!
De bruid was er al, de familie van de bruidegom kwam over straat aan lopen met kleurrijke led-lantaarns gevolgd door de bruidegom in de auto (een volvo'tje ofzo). Heel veel gedans en vrolijkheid! Die lampjes hadden wel een gigantische accu die werd opgeladen door een luide dieslgenerator achter de stoet :).

Na wat ceremonies was er heerlijk eten (behalve Litti Choka, een supersmerige lokale 'dish' die met even smerige 'pickle' wordt geserveerd: het is letterlijk niet te eten door ons). Met name het gigantische blok ijs was erg lekker!

De volgende dag weer hard aan de slag, en 's middags treinkaartjes kopen voor onze kerstvakantie (van 5 dagen) naar Darjeeling! Jej, we gaan over een weekje! Daarna wilde ik nog naar een internationale boekenmarkt, dus ik werd afgezet door een phd-student, achterop de motor. Wat een vet vervoersmiddel!

Meteen bij binnenkomst op de markt werd ik als VIP behandeld: gratis thee/koffie en een schrijver ontmoeten. Toen in mijn eentje een uurtje rondgedwaald, en gezocht naar leuke fantasie-verhalen. Helaas was er veel in het Hindi, of studie-gerelateerd, maar uiteindelijk heb ik (naast de nieuwe Artemis Fowl) toch een leuk boek kunnen vinden. Meteen daarna werd ik (ondanks meerdere malen duidelijk te maken dat het niet nodig was) opgehaald en met de riksja naar huis gebracht.

Het laatste stuk naar huis liep ik met in 1 hand het boek, en in de andere een guave. Wat een lekkere vrucht, die ze hier ook erg veel met zout eten! Ik kan er geen genoeg van krijgen (zeker niet voor 3 Rupee)

Je voelt je wel steeds meer het mannetje hier: mensen gaan je meer herkennen om je huis, dus het is constant 'Hi, sir' om je heen. Erg leuk! Natuurlijk de melkman weer even begroeten.

Vanavond hebben we met onze gastvrouw ons receptenboekje uitgebreid met 'Egg Curry', en morgen gaan we aan de rivier-vis! Ook hebben we gezellig zitten praten met iemand die we op de trouwerij hebben leren kennen.

Het verhaal lijkt me wel weer lang genoeg (hoewel ik nog veel uitgebreider kan vertellen). Ik schrijf bijna niets over het project omdat ik daar al zo veel over schrijf aan rapporten, maar het gaat goed. Als bewijs: ons eerste verslag is gisteren beoordeeld met een 9 ;)

Verder ben ik nog steeds foto's aan het updaten op http://picasaweb.google.com/111742942962736530125/India#, dus als je meer wilt zien moet je daar blijven kijken.